dinsdag 26 november 2013
Stage bij Växa Sverige!
Deze blog gaat over mijn stage. Want daar heb ik nog niet eerder een blog over geschreven. De aanleiding voor deze blog over mijn stage is het bezoek aan Nederland afgelopen week. Die plaats vond omdat ik voor mijn stage bedrijven in Nederland mocht gaan bezoeken.
Koffieleuten of op z'n Zweeds heel erg veel Fika!
Allereerst kan ik natuurlijk vertellen dat het bezoek aan Nederland erg leuk was. Op zondag 10 November ben ik van vliegveld Arlanda (ongeveer drie kwartier bij ons huis vandaan) naar Nederland vertrokken. De vlucht verliep zonder problemen en twee uurtjes later stond ik op Nederlandse bodem. Zo vanuit het vliegtuig valt wel op hoe strak, georganiseerd Nederland is. Alsof de weilanden en bouwlanden met een liniaal zijn uitgemeten en geplaatst zijn. Dat is in Zweden toch echt wel een beetje anders.
Ik had verwacht dat het een raar gevoel zou wezen weer in Nederland te wezen. Daarnaast had ik gedacht (mede door emigratieverhalen die ik had gelezen) dat de drukte mij zou benauwen. Ik moet echter zeggen dat het helemaal niet raar aanvoelde. Ik had helemaal niet het gevoeld dat ik meer dan een half jaar weg was geweest. Ik had zeg maar niet het gevoel dat ik een stukje van de "film" miste. Natuurlijk was Nederland wel wat drukker dan Zweden, maar dat het me benauwde??? Nee..dat kan ik er niet van maken. Vermoedelijk heeft dat te maken met het feit dat ik in Nederland ook gewoon op het platteland woonde en in Zweden niet in het noordelijkste kleinste stadje die er te vinden is woon. (de emigratie verhalen waarin dit gevoeld wel werd benoemd, waren vaak afkomstig van mensen die vanuit hartje Amsterdam verhuisden naar een noordelijkere plaats dan wij nu wonen, misschien dat het verschil dan groter is?) Het eerste wat mij wel opviel was dat het langer licht was. In Zweden is het nu vanaf een uur of 15.00 schemerig en om 16.00 uur is het donker. Dat is toch echt wel een stukje eerder dan de 17.00/ 17.30 in Nederland.
Mijn ouders waren blij dat ik hun een bezoek kwam brengen (gelukkig waren ze ook zo lief mijn oude bed aan te bieden, zodat de optie doos onder een brug achterwege gelaten kon worden) en ook mijn schoonmoeder was blij me te zien en de verhalen over Zweden te horen.
Op donderdag heeft ook Timo het vliegtuig genomen zodat we naast mijn stagewerkweek ook nog een beetje vakantie in Nederland konden vieren samen. We hebben erg veel bezoeken afgelegd en konden aan het einde van de week geen koffie meer zien! We vonden het erg leuk om iedereen weer even te zien en te spreken :)
Stage ipv modules volgen
Toen we naar Zweden verhuisden wat het idee dat ik in plaats van de projectstage die in het vierde jaar wordt gevolg, modules zou gaan volgen aan de Zweedse landbouw universiteit. Op het moment van verhuizen had ik echter nog geen bericht gekregen of ik wel of niet aangenomen werd voor het volgen van deze modules. In Juli kreeg ik bericht dat ik voor de gekozen modules niet aangenomen kon worden. Ik had namelijk te veel economie gevolgd in Nederland en te weinig veehouderij modules. Hierdoor kon ik mij niet aanmelden voor de veehouderij modules die ik graag wilde volgen. Het was wel mogelijk mij opnieuw aan te melden voor economische modules. Mijn voorkeur ging hier echter niet naar uit. Ik zou dan namelijk gedeeltelijk herhaling gaan krijgen van de theorie die ik in Nederland had gevolgd. In plaats van het volgen van modules ben ik dus alsnog gaan zoeken naar een stage plaats.
Het vinden van een stageplaats was nog niet echt makkelijk. Tegen de tijd dat ik begon met het zoeken van een stagebedrijf, gingen de meeste bedrijven in Zweden de vakantietijd in. In de vakantietijd zijn de bedrijven niet of nauwelijks bereikbaar voor in ieder geval een maand. Mogelijk langer. Gelukkig kreeg ik uiteindelijk wel een reactie van een bedrijf waar ik ook erg graag mijn stage wilde verrichten. De afdeling management en ondernemerschap ontwikkeling kon mij namelijk wel een stage plek aanbieden. Begin juli had ik een gesprek met de afdelingshoofd en eind augustus zou ik vervolgens meer horen. Het heeft uiteindelijk iets langer geduurd voor ik bericht kreeg in augustus. Even leek het er zelfs op dat de stage niet door zou kunnen gaan, maar gelukkig is het allemaal goed gekomen en kon ik half september beginnen met de stage.
Växa Sverige
Växa Sverige is een coöperatieve organisatie die werkzaam is in de melkveehouderij en vleesveehouderij sector. Binnen Växa Sverige bestaan vier adelingen; management en ondernemerschap, diergezondheid, fokkerij en veldwerk en daarnaast nog een tak waarbij arbeid verhuurd aan agrarische bedrijven. Deze laatste tak is vergelijkbaar met de bedrijfsverzorging in Nederland.
Växa Sverige biedt advisering en bedrijfsbegeleiding op alle drie bovengenoemde gebieden. Daarnaast verzorgt het cursussen en bedrijfsactiviteiten als drachtigheidscontrole en aanleveren van sperma voor de fokkerij kant van het bedrijf. Naast de activiteiten georganiseerd vanuit het bedrijf/ sector, verzorgt Växa Sverige ook overheidsaangestuurde taken als bijvoorbeeld het schrijven van protocollen bij het uitbreken van een dierziekte als MKZ, Smallenberg, blauwtong ect (hopelijk zijn deze protocollen nooit nodig)
De stage
Mijn stage duurt in totaal 20 weken en zal duren tot half februari. De stage vind plaats op het kantoor in Stockholm. Nu nog midden in het centrum, maar binnenkort verhuizen we naar een andere locatie in Stockholm. Op onderstaande foto is het uitzicht dat ik heb vanaf mijn werkplek op kantoor te zien. Deze foto is gistermiddag om 15.00 uur gemaakt. Zoals jullie kunnen zien ging de zon toen al onder.
Mijn stageopdracht / project bestaat uit een kwalitatief onderzoek naar advisering in de melkveehouderij in Nederland. Mijn stagebedrijf, Växa Sverige weet namelijk niet precies hoe deze advisering in Nederland georganiseerd is, maar denkt wel van Nederlandse methodes te kunnen leren. Dit willen ze graag uitzoeken. Om een vergelijking te kunnen leggen zal zowel advisering in de Nederlandse melkvee sector, als advisering in de Zweedse melkveesector onderzocht worden.
Afgelopen week heb ik in Nederland de eerste diepteinterviews gehouden bij bedrijven die advisering uitvoeren in de melkveehouderij. Ik heb onder andere gesproken met een adviseur vanuit de voer industrie, accountancy en een onafhankelijk adviesbedrijf. Deze week heb ik de schriftelijke interviews verstuurd aan de Nederderlandse melkveehouders die lid zijn van de European Dairy Farmers (hopelijk krijg ik een hoop respons) en ik hoop deze week ook schriftelijke interviews aan Zweedse melkveehouders die lid zijn van de European Dairy farmers. Dit moet in het Zweeds gebeuren, dus nu eventjes laten zien hoe goed mijn Zweeds ondertussen is :-)
via onderstaande link kan een promotie filmpje voor het EDF congres, die afgelopen zomer in Zweden plaats vond in Zweden bekeken worden. Dit filmpje geeft een goede indruk van de landbouw in Zweden en het belang van contacten leggen met het buitenland/ leren van elkaar. Het filmpje is ook te vinden in een nieuw blog bericht hierboven. (filmpje plaatsen in de tekst lukte mij helaas niet)
http://www.youtube.com/watch?v=aGDNb07UEHw
Donderdag en vrijdag mag ik met een veterinair die werkzaam is voor Växa, mee de boer op. We gaan een heel aantal bedrijven in de omgeving van Falkenberg bezoeken. Ik ben benieuwd hoe dit gaat, wat voor soort bedrijven het zijn en hoe ze werken vanuit Växa gezien. Afgezien van de lange treinreis naar Falkenberg, heb ik er in elk geval erg veel zin in!
Volgende week een update over mijn bezoek aan de bedrijven in Falkenberg, voor nu..hejdå!
Koffieleuten of op z'n Zweeds heel erg veel Fika!
Allereerst kan ik natuurlijk vertellen dat het bezoek aan Nederland erg leuk was. Op zondag 10 November ben ik van vliegveld Arlanda (ongeveer drie kwartier bij ons huis vandaan) naar Nederland vertrokken. De vlucht verliep zonder problemen en twee uurtjes later stond ik op Nederlandse bodem. Zo vanuit het vliegtuig valt wel op hoe strak, georganiseerd Nederland is. Alsof de weilanden en bouwlanden met een liniaal zijn uitgemeten en geplaatst zijn. Dat is in Zweden toch echt wel een beetje anders.
Ik had verwacht dat het een raar gevoel zou wezen weer in Nederland te wezen. Daarnaast had ik gedacht (mede door emigratieverhalen die ik had gelezen) dat de drukte mij zou benauwen. Ik moet echter zeggen dat het helemaal niet raar aanvoelde. Ik had helemaal niet het gevoeld dat ik meer dan een half jaar weg was geweest. Ik had zeg maar niet het gevoel dat ik een stukje van de "film" miste. Natuurlijk was Nederland wel wat drukker dan Zweden, maar dat het me benauwde??? Nee..dat kan ik er niet van maken. Vermoedelijk heeft dat te maken met het feit dat ik in Nederland ook gewoon op het platteland woonde en in Zweden niet in het noordelijkste kleinste stadje die er te vinden is woon. (de emigratie verhalen waarin dit gevoeld wel werd benoemd, waren vaak afkomstig van mensen die vanuit hartje Amsterdam verhuisden naar een noordelijkere plaats dan wij nu wonen, misschien dat het verschil dan groter is?) Het eerste wat mij wel opviel was dat het langer licht was. In Zweden is het nu vanaf een uur of 15.00 schemerig en om 16.00 uur is het donker. Dat is toch echt wel een stukje eerder dan de 17.00/ 17.30 in Nederland.
Mijn ouders waren blij dat ik hun een bezoek kwam brengen (gelukkig waren ze ook zo lief mijn oude bed aan te bieden, zodat de optie doos onder een brug achterwege gelaten kon worden) en ook mijn schoonmoeder was blij me te zien en de verhalen over Zweden te horen.
Op donderdag heeft ook Timo het vliegtuig genomen zodat we naast mijn stagewerkweek ook nog een beetje vakantie in Nederland konden vieren samen. We hebben erg veel bezoeken afgelegd en konden aan het einde van de week geen koffie meer zien! We vonden het erg leuk om iedereen weer even te zien en te spreken :)
Stage ipv modules volgen
Toen we naar Zweden verhuisden wat het idee dat ik in plaats van de projectstage die in het vierde jaar wordt gevolg, modules zou gaan volgen aan de Zweedse landbouw universiteit. Op het moment van verhuizen had ik echter nog geen bericht gekregen of ik wel of niet aangenomen werd voor het volgen van deze modules. In Juli kreeg ik bericht dat ik voor de gekozen modules niet aangenomen kon worden. Ik had namelijk te veel economie gevolgd in Nederland en te weinig veehouderij modules. Hierdoor kon ik mij niet aanmelden voor de veehouderij modules die ik graag wilde volgen. Het was wel mogelijk mij opnieuw aan te melden voor economische modules. Mijn voorkeur ging hier echter niet naar uit. Ik zou dan namelijk gedeeltelijk herhaling gaan krijgen van de theorie die ik in Nederland had gevolgd. In plaats van het volgen van modules ben ik dus alsnog gaan zoeken naar een stage plaats.
Het vinden van een stageplaats was nog niet echt makkelijk. Tegen de tijd dat ik begon met het zoeken van een stagebedrijf, gingen de meeste bedrijven in Zweden de vakantietijd in. In de vakantietijd zijn de bedrijven niet of nauwelijks bereikbaar voor in ieder geval een maand. Mogelijk langer. Gelukkig kreeg ik uiteindelijk wel een reactie van een bedrijf waar ik ook erg graag mijn stage wilde verrichten. De afdeling management en ondernemerschap ontwikkeling kon mij namelijk wel een stage plek aanbieden. Begin juli had ik een gesprek met de afdelingshoofd en eind augustus zou ik vervolgens meer horen. Het heeft uiteindelijk iets langer geduurd voor ik bericht kreeg in augustus. Even leek het er zelfs op dat de stage niet door zou kunnen gaan, maar gelukkig is het allemaal goed gekomen en kon ik half september beginnen met de stage.
Växa Sverige
Växa Sverige is een coöperatieve organisatie die werkzaam is in de melkveehouderij en vleesveehouderij sector. Binnen Växa Sverige bestaan vier adelingen; management en ondernemerschap, diergezondheid, fokkerij en veldwerk en daarnaast nog een tak waarbij arbeid verhuurd aan agrarische bedrijven. Deze laatste tak is vergelijkbaar met de bedrijfsverzorging in Nederland.
Växa Sverige biedt advisering en bedrijfsbegeleiding op alle drie bovengenoemde gebieden. Daarnaast verzorgt het cursussen en bedrijfsactiviteiten als drachtigheidscontrole en aanleveren van sperma voor de fokkerij kant van het bedrijf. Naast de activiteiten georganiseerd vanuit het bedrijf/ sector, verzorgt Växa Sverige ook overheidsaangestuurde taken als bijvoorbeeld het schrijven van protocollen bij het uitbreken van een dierziekte als MKZ, Smallenberg, blauwtong ect (hopelijk zijn deze protocollen nooit nodig)
De stage
Mijn stage duurt in totaal 20 weken en zal duren tot half februari. De stage vind plaats op het kantoor in Stockholm. Nu nog midden in het centrum, maar binnenkort verhuizen we naar een andere locatie in Stockholm. Op onderstaande foto is het uitzicht dat ik heb vanaf mijn werkplek op kantoor te zien. Deze foto is gistermiddag om 15.00 uur gemaakt. Zoals jullie kunnen zien ging de zon toen al onder.
Mijn stageopdracht / project bestaat uit een kwalitatief onderzoek naar advisering in de melkveehouderij in Nederland. Mijn stagebedrijf, Växa Sverige weet namelijk niet precies hoe deze advisering in Nederland georganiseerd is, maar denkt wel van Nederlandse methodes te kunnen leren. Dit willen ze graag uitzoeken. Om een vergelijking te kunnen leggen zal zowel advisering in de Nederlandse melkvee sector, als advisering in de Zweedse melkveesector onderzocht worden.
Afgelopen week heb ik in Nederland de eerste diepteinterviews gehouden bij bedrijven die advisering uitvoeren in de melkveehouderij. Ik heb onder andere gesproken met een adviseur vanuit de voer industrie, accountancy en een onafhankelijk adviesbedrijf. Deze week heb ik de schriftelijke interviews verstuurd aan de Nederderlandse melkveehouders die lid zijn van de European Dairy Farmers (hopelijk krijg ik een hoop respons) en ik hoop deze week ook schriftelijke interviews aan Zweedse melkveehouders die lid zijn van de European Dairy farmers. Dit moet in het Zweeds gebeuren, dus nu eventjes laten zien hoe goed mijn Zweeds ondertussen is :-)
via onderstaande link kan een promotie filmpje voor het EDF congres, die afgelopen zomer in Zweden plaats vond in Zweden bekeken worden. Dit filmpje geeft een goede indruk van de landbouw in Zweden en het belang van contacten leggen met het buitenland/ leren van elkaar. Het filmpje is ook te vinden in een nieuw blog bericht hierboven. (filmpje plaatsen in de tekst lukte mij helaas niet)
http://www.youtube.com/watch?v=aGDNb07UEHw
Donderdag en vrijdag mag ik met een veterinair die werkzaam is voor Växa, mee de boer op. We gaan een heel aantal bedrijven in de omgeving van Falkenberg bezoeken. Ik ben benieuwd hoe dit gaat, wat voor soort bedrijven het zijn en hoe ze werken vanuit Växa gezien. Afgezien van de lange treinreis naar Falkenberg, heb ik er in elk geval erg veel zin in!
Volgende week een update over mijn bezoek aan de bedrijven in Falkenberg, voor nu..hejdå!
zondag 3 november 2013
Oktober jachtmaand
Hallo allemaal!
Hier zijn we weer. Weer nodig tijd voor een nieuwe blog. Deze keer gaat de blog onder andere over de jacht. Want oktober is de jachtmaand in Zweden. In oktober mag er namenlijk jacht gemaakt worden op de koning van het woud, de eland! Ook Lars-Erik is als jager een aantal dagen op pad geweest voor de jacht. Via zijn oomzegger hebben we deze foto´s van de jacht gekregen.
Vanaf 20 augustus start het jachtseizoen. Vanaf dan mag er op de reeën en de wilde zwijnen worden gejaagd. Ook de jachthonden mogen dan worden getraind en losgelaten. Vanaf 1 september mag er gejaagd worden op de mannelijke bambi herten. Elke keer komt er een nieuw soort bij waarop gejaagd mag worden. Met in oktober het grootste dier, de eland die afgeschoten mogen worden.
Ook Älva heeft nog een dag mogen laten zien of ze een echte jachthond was. Ze is namenlijk een dag mee geweest op jacht. Volgens Lars-Erik heeft ze voornamelijk achter de kleinere herten aangezeten maar ook nog een keer achter een eland. We kunnen dus tevreden zijn. Ze doet namenlijk wat ze zou moeten doen. Älva is een kruising tussen een Jämthund en een Laphund. De Jämthund is een jachthond speciaal voor de elandenjacht. Wanneer een Jämthund gebruikt wordt voor de jacht, spoort ze de eland op voor de jager. Wanneer ze de eland vind, gaat ze rondjes lopen om de eland heen en begint ze te blaffen. Dit blaffen is een wat zwaardere blaf, wat hypnotiserend werkt op de eland. Hierdoor blijft de eland staan en kan de jager de eland afschieten.
Sneeuw
Naast mooi herfstweer (heerlijk zonnig weer), slecht herfstweer (lees regen, gelukkig geen storm zoals in Nederland) hebben we ook al koud weer gehad. Half oktober vielen de eerste sneeuwvlokjes en ook de eerste nachtvorsten hebben we weer gehad. We hebben zelfs al een keer -10 gehad ´s nachts. Op dit moment is het echter weer warmer en vooral somber en grijs met regen.
Nu de tijd verzet is afgelopen weekend, is het rond een uurtje of 17.00 uur in de middag donker. Dat is wel even wennen en wordt alleen maar erger zo richting de kortste dag. Gelukkig verteld iedereen ons dat het allemaal beter wordt zodra er sneeuw ligt, dus nu hopen we op een winter met veel sneeuw!
Gelukkig hadden we al vrij snel de mogelijkheid voor het huren van een ander huis. Onze buren van het vleesveebedrijf aan het einde van de straat, hadden namenlijk net te horen gekregen dat hun huurder ging samenwonen met haar vriend en dat het huis dus leeg kwam te staan. Het was nog even afwachten of niet één van de kinderen het huis wilde huren, maar uiteindelijk kregen we te horen dat we het huis konden huren. Dit wilden we graag, want naast dat het nog steeds in de buurt van Rörmyra Gård is (we zijn 2 km dichterbij komen te wonen), zijn we er ook op vooruit gegaan. In plaats van 50m2 hebben we nu 100m2 tot onze beschikking. Heerlijk luxe voelt dat! Alle ruimte om onze spullen kwijt te kunnen en dan nog ruimte overhouden.
Ook Älva vind haar nieuwe huis leuk. Nu heeft ze alle ruimte om achter haar speeltjes/ knuffels aan te rennen als wij die voor haar weggooien.
Nederland
Nog een weekje en dan staat er bezoek aan Nederland op de planning. Op zondag 10 november pakt Jenny het vliegtuig voor bedrijfsbezoeken in Nederland die ze gaat doen voor haar stage. Op donderdag 14 november zal ook Timo het vliegtuig naar Nederland pakken. Vanaf dan gaan we een beetje vakantie houden en leuke dingen doen/ familie en vrienden bezoeken in Nederland. Maandag 18 november vliegen we weer terug naar Zweden.
Dus wie weet zien we je dan nog wel en zo niet dan tot de volgende blog maar weer!
Hier zijn we weer. Weer nodig tijd voor een nieuwe blog. Deze keer gaat de blog onder andere over de jacht. Want oktober is de jachtmaand in Zweden. In oktober mag er namenlijk jacht gemaakt worden op de koning van het woud, de eland! Ook Lars-Erik is als jager een aantal dagen op pad geweest voor de jacht. Via zijn oomzegger hebben we deze foto´s van de jacht gekregen.
Ook Älva heeft nog een dag mogen laten zien of ze een echte jachthond was. Ze is namenlijk een dag mee geweest op jacht. Volgens Lars-Erik heeft ze voornamelijk achter de kleinere herten aangezeten maar ook nog een keer achter een eland. We kunnen dus tevreden zijn. Ze doet namenlijk wat ze zou moeten doen. Älva is een kruising tussen een Jämthund en een Laphund. De Jämthund is een jachthond speciaal voor de elandenjacht. Wanneer een Jämthund gebruikt wordt voor de jacht, spoort ze de eland op voor de jager. Wanneer ze de eland vind, gaat ze rondjes lopen om de eland heen en begint ze te blaffen. Dit blaffen is een wat zwaardere blaf, wat hypnotiserend werkt op de eland. Hierdoor blijft de eland staan en kan de jager de eland afschieten.
Sneeuw
Naast mooi herfstweer (heerlijk zonnig weer), slecht herfstweer (lees regen, gelukkig geen storm zoals in Nederland) hebben we ook al koud weer gehad. Half oktober vielen de eerste sneeuwvlokjes en ook de eerste nachtvorsten hebben we weer gehad. We hebben zelfs al een keer -10 gehad ´s nachts. Op dit moment is het echter weer warmer en vooral somber en grijs met regen.
Nu de tijd verzet is afgelopen weekend, is het rond een uurtje of 17.00 uur in de middag donker. Dat is wel even wennen en wordt alleen maar erger zo richting de kortste dag. Gelukkig verteld iedereen ons dat het allemaal beter wordt zodra er sneeuw ligt, dus nu hopen we op een winter met veel sneeuw!
Half oktober zijn de sneeuwstokken geplaatst, dus laat die sneeuw maar komen!
Verhuisd
De afgelopen week zijn we verhuisd. We moesten namenlijk ons huis verlaten omdat Måns onze huisbaas/ buurman de paardenstal en ons huis aan iemand anders had verhuurd. We moesten verhuizen voor 1 december. Omdat het nieuwe huis al eerder beschikbaar was en de nieuwe bewoners van Räbbo 9 ook wel eerder wilden verhuizen, zijn we per 1 november verhuisd. Gelukkig hadden we al vrij snel de mogelijkheid voor het huren van een ander huis. Onze buren van het vleesveebedrijf aan het einde van de straat, hadden namenlijk net te horen gekregen dat hun huurder ging samenwonen met haar vriend en dat het huis dus leeg kwam te staan. Het was nog even afwachten of niet één van de kinderen het huis wilde huren, maar uiteindelijk kregen we te horen dat we het huis konden huren. Dit wilden we graag, want naast dat het nog steeds in de buurt van Rörmyra Gård is (we zijn 2 km dichterbij komen te wonen), zijn we er ook op vooruit gegaan. In plaats van 50m2 hebben we nu 100m2 tot onze beschikking. Heerlijk luxe voelt dat! Alle ruimte om onze spullen kwijt te kunnen en dan nog ruimte overhouden.
Ook Älva vind haar nieuwe huis leuk. Nu heeft ze alle ruimte om achter haar speeltjes/ knuffels aan te rennen als wij die voor haar weggooien.
Nederland
Nog een weekje en dan staat er bezoek aan Nederland op de planning. Op zondag 10 november pakt Jenny het vliegtuig voor bedrijfsbezoeken in Nederland die ze gaat doen voor haar stage. Op donderdag 14 november zal ook Timo het vliegtuig naar Nederland pakken. Vanaf dan gaan we een beetje vakantie houden en leuke dingen doen/ familie en vrienden bezoeken in Nederland. Maandag 18 november vliegen we weer terug naar Zweden.
Dus wie weet zien we je dan nog wel en zo niet dan tot de volgende blog maar weer!
vrijdag 4 oktober 2013
Zomer!
Het is alweer herfst, maar aangezien we de
hele zomer nog geen blog geschreven hebben, gaat deze blog over de zomer.
Helaas hebben we nog steeds geen internet in ons huis, maar hopelijk gaat daar
spoedig verandering in komen. Vanaf dan zal ik vaker korte berichten gaan
schrijven. Maar eerst een update over de
zomer in Zweden.
Midzomer
Mijn laatste blog is geschreven net voor midzomer. Een traditie die echt niet mag ontbreken op een blog over Zweden. Vandaar dat het eerste stukje van deze blog over midzomer gaat.
Räbbo heeft bezoek!
Ook de werkzaamheden op de boerderij gingen
gewoon door deze zomer. Al het gras is nu twee of drie keer gemaaid. Het graan
is binnen. Er is gehooid er is stro geperst en ook de eerste percelen zijn alweer klaar gemaakt voor de winter. Er is geploegd en sommige percelen zijn ingezaaid met winter tarwe.
Deze blog zal ik vooral veel foto’s showen
want de spreuk is niet voor niets; een foto zegt meer dan 1000 woorden.
Midzomer
Mijn laatste blog is geschreven net voor midzomer. Een traditie die echt niet mag ontbreken op een blog over Zweden. Vandaar dat het eerste stukje van deze blog over midzomer gaat.
Op vrijdag gingen we rond 12 uur met z’n
allen op een versierde kar (met berken takken) richting Åkerlänna, waar de
meiboom werd opgezet. Elke buurt werd op deze manier vervoerd.
Na het opzetten van de meiboom, het spelen van de quiz en een boel geklets, ging iedereen weer naar huis. Waarna of met buren of met vrienden midzomer werd gevierd. Het vieren van midzomer wordt gedaan door het eten van veel traditionele gerechten, het drinken van een boel schnaps en het zingen van drinkliederen.
Na het opzetten van de meiboom, het spelen van de quiz en een boel geklets, ging iedereen weer naar huis. Waarna of met buren of met vrienden midzomer werd gevierd. Het vieren van midzomer wordt gedaan door het eten van veel traditionele gerechten, het drinken van een boel schnaps en het zingen van drinkliederen.
’s Middags zijn we bij de Grellsbo buren
geweest en hebben daar typisch traditionele gerechten mogen proeven. ’S avonds
zijn we samen met de Grellsbo buren aangeschoven bij onze buurman Måns en zijn
andere gasten. Hier hebben we gezellig nog wat drankjes genuttigd en
gebarbecued. Het was een gezellige dag met een heerlijke weertje en heel veel
uren licht!
Ondertaande foto is genomen rond 11 uur ´s avonds
Lekker weertje!
We hadden een mooie warme en vooral erg
droge zomer. Te droog. De gewassen hebben er onder geleden en ook aan de bomen
was te merken dat het te droog was. Eind juni begon de berk al geel te
verkleuren. Dat is toch echt iets te vroeg.
Maar het droge weer had ook zo zijn
voordelen. Zo konden we elke dag in onze korte broek lopen (scheelt weer was)
konden we lekker buiten wezen, ook ’s
avonds bleef het lang warm, dus konden we optimaal van de vele lichturen
gebruik maken en hoefden we het gazon bijna niet te maaien. Daarnaast was het heerlijk vertoeven bij het siggeföra meer.
We hadden deze zomer geregeld bezoek.
Allereerst kwamen mijn vriendinnetjes Marije en Gerke op bezoek. Hierna kwam
onze mede cursist (van de Zweedse cursus in Nederland) Mieke en haar man Sjoerd
gezellig langs om te lunchen. Zij waren op doorreis door Zweden en hadden wel
even tijd voor een bliksembezoekje aan Räbbo. Vervolgens werd Räbbo omgedoopt
tot camping Räbbo, speciaal geopend voor de Oldemannetjes! Kort daarna melde
het volgende bezoek zich al. Vriendinnetje Jennien wilde ook een paar dagen vakantie
vieren in Zweden en zien waar wij terecht waren gekomen. Ook mede cursist Roel wilde
weten waar we terecht waren gekomen. Hij zal het bezoek en het drankje Hagel en
Donder waarschijnlijk niet zo snel meer
vergeten. De zomer werd ten slotte afgesloten met bezoek van de gebroeders
Uilen.
We hebben iedereen zoveel mogelijk van
Zweden en de omgeving waarin we wonen laten zien en vonden het erg leuk dat we
bezoek kregen. We hopen dan ook dat iedereen het naar de zin heeft gehad! En je
weet mocht je zin hebben, kom gerust een keertje weer om de hoek kijken in
Zweden!
Hop on hop off boot Stockholm
Allemaal op de kar voor een eland safari!
Op de boot naar Åland (Finland)
Bruiloft
Half augustus zijn we afgereisd naar
Denemarken. Daar had bijna de hele familie Stegeman (en twee Nijlunsings en Wout) zich
verzameld voor mijn broer zijn grote dag. Op zaterdag 17 augustus hebben Arjan en
Maria elkaar het ja woord gegeven (althans dat vermoeden wij, de bruiloft was
in het Deens, iets wat we wel verstaan maar niet begrijpen). ’s Avonds hadden
we een luxe diner in een restaurant bij Egeskov Castle. De Denen bleken een
aantal leuke tradities te hebben. Zo mochten alle vrouwen Arjan een kus geven
als Maria naar de wc ging en omgekeerd. Al snel bleek dat er meer mannen
aanwezig waren dan vrouwen. Op het moment dat Arjan de zaal uit ging stond zo’n
beetje de hele zaal op. Het was een geslaagd feest en het was erg leuk om
iedereen weer even te zien en te spreken!
Werkzaamheden op de boerderij
Jenny mocht ook aan het werk tijdens het inkuilen, best goed aangereden toch?
Fika! (koffiepauze)
Huisje
Ik heb het al veel eerder beloofd maar nu
zijn ze er dan eindelijk, de foto’s van ons huisje aan Räbbo. Het is op de
valreep want we gaan verhuizen. Daar zullen we in de volgende blog meer over vertellen. Voor nu hejdå en wie weet tot de volgende blog!
maandag 17 juni 2013
Zout strooien in mei, persoonsnummer, kosläpp, balen maken, inkuilen en nog veel meer!
We zijn al weer ruim een maand verder na de laatste blog. Sorry sorry. Maar ons internet werkt nog steeds erg slecht. Gelukkig werkt het internet nu eventjes en kan ik hopelijk mijn blog plaatsen vandaag.
Zoals de titel al doet vermoeden hebben we al weer veel mee gemaakt deze maand. Om te beginnen kan ik melden dat we onze persoonsnummers hebben! Dit maakt het leven in Zweden toch echt wel wat makkelijker. We hebben nu allebei een telefoonabbonement, konden de auto op onze naam zetten, konden internet aanvragen (die we dus nog steeds niet hebben), konden een bankrekening openen en een tweede autotje kopen. Achteraf bleken we het verkeerd aangepakt te hebben. Na aankomst hadden we binnen zeven dagen naar Skatteverket (belastingdienst) moeten gaan om ons te melden. Migrationsverket (de immigratiedienst) had binnen drie maand moeten gebeuren. Wij dachten dat we eerst goedkeuring nodig hadden van migrationsverket en dan pas naar Skatteverket konden gaan. Maar gelukkig is het allemaal goed gekomen. Timo heeft van migrationsverket ook verblijfsrecht gekregen, ik helaas nog niet. Ik heb ondertussen geprobeerd mijzelf aan te melden als Timo zijn sambo. Het moet namelijk ook mogelijk wezen dat ik mij aanmeld als van plan zijn te gaan samenwonen in Zweden. Hopelijk accepteren ze me dan als Timo zijn Sambo en krijg ik ook verblijfsrecht. Volgens Skatteverket zou dit geen probleem moeten opleveren, dus op hoop van zegen dan maar!
Nu over de andere dingen in de titel. Laten we beginnen met; Zout strooien in mei. Ja je leest het goed, zout strooien in mei. Wij dachten eerst ook van huh?! Het gaat nu toch niet meer vriezen? Maar het bleek toch om een andere reden gestrooid te worden dan voor gladde wegen. Zout strooien in de winter kennen ze hier alleen op de hoofdwegen. Alle overige wegen worden geschoven en bestrooid met zand/ grind. In het voorjaar wordt echter zout gestrooid. Veel wegen hier bestaan uit grindwegen. Grindwegen kunnen nogal stuiven wanneer er met de auto en landbouwmachines overheen gereden wordt. Wanneer je dan lekker in je tuintje zit, of je was buiten hebt hangen vlak naast de weg, wordt je daar niet heel blij van. Als oplossing daarvoor strooien ze dus zout. Hoe het precies werkt weten we niet. Maar door de reactie met zout blijft de weg een soort van nat waardoor het niet meer stuift. Dit zout strooien wordt bekostigd door de bewoners zelf. Alle bewoners aan bijvoorbeeld Rörmyra (waar de boerderij staat) betalen een bijdrage aan de gezamenlijke pot waar onderhoud aan de weg en het zout strooien van betaald wordt. Ook gaan ze eens in de zoveel tijd met de heel straat het onderhoud verrichten. Duikers nakijken, afval weghalen. Struiken kortwieken en dergelijke. In mijn ogen een best handig systeem.
Met pinksteren zijn de koeien naar buiten gegaan en hadden we dus kosläpp (zo wordt het koeien naar buiten doen genoemd in Zweden) aan Rörmyra. Een week eerder zijn we ook wezen kijken bij kosläpp op Svista gård, een boerderij vlakbij. Hier werd een officiële kosläpp gehouden, georganiseerd door Arla. Omdat we gehoord hadden dat hier altijd erg veel mensen op af komen, wilden wij ook een kijkje nemen. Nou die mensen waren er hoor! Älva moet sindsdien wanneer ze een koe tegen komt laten horen dat ze er is en begint erg waaks te blaffen. Zo lang ze op afstand is durft ze. Wanneer we haar meeneem naar de voergang weet ze niet hoe snel ze weer naar buiten moet komen haha. Wat dat betreft een beetje een held op sokken dus.
De koeien lopen in een stuk land dat is omheind met draad waar stroom op staat. Dit draad moet elk jaar geplaatst worden in het voorjaar en weg gehaald in de het najaar. Dit om te voorkomen dat wilde dieren zichzelf vastlopen in het draad. In het eerste perceel waar de koeien liepen zorgde het plaatsen van draad voor een klein probleempje. De koeien moesten namelijk over een pad lopen waar ook de neef van Lars-Erik langs moest rijden om bij zijn huisje te komen. Als oplossing had Lars-Erik een soort wildrooster gezien en bedacht dat dit wildrooster zelf ook te maken is. Timo en Lars-Erik hebben het dus proberen te maken en tot nu toe lijkt het te werken.
De droge koeien, pinken, en kalveren lopen allemaal in stukken bete weides. Dit zijn stukken grond waar met machines niet te komen is. Het vee kan deze stukken kaal eten. Deze stukken zijn veelal omheind zonder stroom. Met name voor de oudere dieren wordt dit niet als noodzakelijke gezien. Deze dieren kennen draad en breken niet snel uit. Voor de wilde dieren is het veiliger om geen stroom op het draad te zetten. De jongste dieren krijgen wel stoom op het draad zodat ze kunnen wennen aan stroom.
Eind mei zijn de laatste percelen gezaaid dus deze werkzaamheden zijn ondertussen afgerond. Logische vervolg hierop was natuurlijk het starten met het afmaaien van het gras. Begin juni zijn ze begonnen met de eerste percelen afmaaien en in baal zetten. Dit waren percelen die verder van de boerderij gelegen lagen. Vervolgens zijn ze vorige week begonnen met het inkuilen van de percelen dichter bij de boerderij. Deze percelen werden ingekuild met de "nieuwe" JF hakwagen die Lars-Erik dit voorjaar gekocht heeft als vervanger van zijn verkochte taarup opraapwagen. De balen werden gemaakt zonder zuur. In de balen pers zitten te veel lagers en rollen die beschadigd kunnen raken bij gebruik van zuur en daarom wordt ervoor gekozen hierbij geen zuur te gebruiken. Bij het inkuilen werd echter wel gebruik gemaakt van zuur.
Gras drogen gebeurd hier amper. In principe worden de percelen op dezelfde dag van maaien (of wanneer het veel is de volgende dag) nog in baal gezet of ingekuild. Op de foto's is dit ook goed te zien. Hier kunnen jullie zien dat Lars-Erik aan het maaien is terwijl Timo de eerste zwillen alweer ophaalt met de hakwagen. In totaal is één sleufsilo vol gereden. De tweede silo wordt vol gereden met de tweede snede. Timo heeft aan Lars-Erik gevraagd hoeveel ha er nu in totaal nog moet worden gemaaid en in baal geplaatst. Lars-Erik wist het niet precies maar dacht dat er nog wel ongeveer 450 balen gemaakt zouden moeten worden. Nadat er donderdag en vrijdag veel regen is gevallen hebben ze dit weekend even rustig aan gedaan zodat het land weer een beetje kon afdrogen. Gisteravond is Lars-Erik weer begonnen met maaien en vandaag kunnen de eerste balen dan weer gemaakt worden. Een erg dikke snede is er niet. We hebben hier een behoorlijk warm en droog voorjaar gehad. Hierdoor heeft het gras onvoldoende water gekregen, waardoor ook de mest zijn werk niet goed heeft kunnen doen. Omdat Rörymyra Gård ecologisch is wordt er verder geen kunstmest gebruikt. Ondanks de niet heel erg dikke snede wordt er nu toch gemaaid omdat het gras anders te oud wordt en te veel stengel gaat bevatten. Daarnaast zorgt langer wachten ervoor dat het seizoen (bij eventuele drie snedes) te snel voorbij is.
Ondertussen naderen we ook de langste dag. Aanstaande vrijdag is het midzomer. Dit gaan wij vieren in Åkerlänna. Hierover volgt later meer. Ik wilde jullie nog even laten zien hoe lang het licht is 's avonds. Onderstaande foto's zijn iets voor 23.00 uur gemaakt. Hierna wordt het nog iets donkerder, meer naar schemering toe. Echt donker kunnen we het echter niet meer noemen.
Zoals de titel al doet vermoeden hebben we al weer veel mee gemaakt deze maand. Om te beginnen kan ik melden dat we onze persoonsnummers hebben! Dit maakt het leven in Zweden toch echt wel wat makkelijker. We hebben nu allebei een telefoonabbonement, konden de auto op onze naam zetten, konden internet aanvragen (die we dus nog steeds niet hebben), konden een bankrekening openen en een tweede autotje kopen. Achteraf bleken we het verkeerd aangepakt te hebben. Na aankomst hadden we binnen zeven dagen naar Skatteverket (belastingdienst) moeten gaan om ons te melden. Migrationsverket (de immigratiedienst) had binnen drie maand moeten gebeuren. Wij dachten dat we eerst goedkeuring nodig hadden van migrationsverket en dan pas naar Skatteverket konden gaan. Maar gelukkig is het allemaal goed gekomen. Timo heeft van migrationsverket ook verblijfsrecht gekregen, ik helaas nog niet. Ik heb ondertussen geprobeerd mijzelf aan te melden als Timo zijn sambo. Het moet namelijk ook mogelijk wezen dat ik mij aanmeld als van plan zijn te gaan samenwonen in Zweden. Hopelijk accepteren ze me dan als Timo zijn Sambo en krijg ik ook verblijfsrecht. Volgens Skatteverket zou dit geen probleem moeten opleveren, dus op hoop van zegen dan maar!
Nu over de andere dingen in de titel. Laten we beginnen met; Zout strooien in mei. Ja je leest het goed, zout strooien in mei. Wij dachten eerst ook van huh?! Het gaat nu toch niet meer vriezen? Maar het bleek toch om een andere reden gestrooid te worden dan voor gladde wegen. Zout strooien in de winter kennen ze hier alleen op de hoofdwegen. Alle overige wegen worden geschoven en bestrooid met zand/ grind. In het voorjaar wordt echter zout gestrooid. Veel wegen hier bestaan uit grindwegen. Grindwegen kunnen nogal stuiven wanneer er met de auto en landbouwmachines overheen gereden wordt. Wanneer je dan lekker in je tuintje zit, of je was buiten hebt hangen vlak naast de weg, wordt je daar niet heel blij van. Als oplossing daarvoor strooien ze dus zout. Hoe het precies werkt weten we niet. Maar door de reactie met zout blijft de weg een soort van nat waardoor het niet meer stuift. Dit zout strooien wordt bekostigd door de bewoners zelf. Alle bewoners aan bijvoorbeeld Rörmyra (waar de boerderij staat) betalen een bijdrage aan de gezamenlijke pot waar onderhoud aan de weg en het zout strooien van betaald wordt. Ook gaan ze eens in de zoveel tijd met de heel straat het onderhoud verrichten. Duikers nakijken, afval weghalen. Struiken kortwieken en dergelijke. In mijn ogen een best handig systeem.
Een weg zonder zout
Een weg met zout
Met pinksteren zijn de koeien naar buiten gegaan en hadden we dus kosläpp (zo wordt het koeien naar buiten doen genoemd in Zweden) aan Rörmyra. Een week eerder zijn we ook wezen kijken bij kosläpp op Svista gård, een boerderij vlakbij. Hier werd een officiële kosläpp gehouden, georganiseerd door Arla. Omdat we gehoord hadden dat hier altijd erg veel mensen op af komen, wilden wij ook een kijkje nemen. Nou die mensen waren er hoor! Älva moet sindsdien wanneer ze een koe tegen komt laten horen dat ze er is en begint erg waaks te blaffen. Zo lang ze op afstand is durft ze. Wanneer we haar meeneem naar de voergang weet ze niet hoe snel ze weer naar buiten moet komen haha. Wat dat betreft een beetje een held op sokken dus.
Een heleboel publiek
En daar zijn de koeien!
Älva moest nog even van zich laten horen
Altijd goed een beetje aandacht
De koeien lopen in een stuk land dat is omheind met draad waar stroom op staat. Dit draad moet elk jaar geplaatst worden in het voorjaar en weg gehaald in de het najaar. Dit om te voorkomen dat wilde dieren zichzelf vastlopen in het draad. In het eerste perceel waar de koeien liepen zorgde het plaatsen van draad voor een klein probleempje. De koeien moesten namelijk over een pad lopen waar ook de neef van Lars-Erik langs moest rijden om bij zijn huisje te komen. Als oplossing had Lars-Erik een soort wildrooster gezien en bedacht dat dit wildrooster zelf ook te maken is. Timo en Lars-Erik hebben het dus proberen te maken en tot nu toe lijkt het te werken.
De droge koeien, pinken, en kalveren lopen allemaal in stukken bete weides. Dit zijn stukken grond waar met machines niet te komen is. Het vee kan deze stukken kaal eten. Deze stukken zijn veelal omheind zonder stroom. Met name voor de oudere dieren wordt dit niet als noodzakelijke gezien. Deze dieren kennen draad en breken niet snel uit. Voor de wilde dieren is het veiliger om geen stroom op het draad te zetten. De jongste dieren krijgen wel stoom op het draad zodat ze kunnen wennen aan stroom.
Klaar maken van de omheining
Eventjes genieten van het lekkere zonnetje
En dan mogen ook op Rörmyra de koeien naar buiten
Eind mei zijn de laatste percelen gezaaid dus deze werkzaamheden zijn ondertussen afgerond. Logische vervolg hierop was natuurlijk het starten met het afmaaien van het gras. Begin juni zijn ze begonnen met de eerste percelen afmaaien en in baal zetten. Dit waren percelen die verder van de boerderij gelegen lagen. Vervolgens zijn ze vorige week begonnen met het inkuilen van de percelen dichter bij de boerderij. Deze percelen werden ingekuild met de "nieuwe" JF hakwagen die Lars-Erik dit voorjaar gekocht heeft als vervanger van zijn verkochte taarup opraapwagen. De balen werden gemaakt zonder zuur. In de balen pers zitten te veel lagers en rollen die beschadigd kunnen raken bij gebruik van zuur en daarom wordt ervoor gekozen hierbij geen zuur te gebruiken. Bij het inkuilen werd echter wel gebruik gemaakt van zuur.
Gras drogen gebeurd hier amper. In principe worden de percelen op dezelfde dag van maaien (of wanneer het veel is de volgende dag) nog in baal gezet of ingekuild. Op de foto's is dit ook goed te zien. Hier kunnen jullie zien dat Lars-Erik aan het maaien is terwijl Timo de eerste zwillen alweer ophaalt met de hakwagen. In totaal is één sleufsilo vol gereden. De tweede silo wordt vol gereden met de tweede snede. Timo heeft aan Lars-Erik gevraagd hoeveel ha er nu in totaal nog moet worden gemaaid en in baal geplaatst. Lars-Erik wist het niet precies maar dacht dat er nog wel ongeveer 450 balen gemaakt zouden moeten worden. Nadat er donderdag en vrijdag veel regen is gevallen hebben ze dit weekend even rustig aan gedaan zodat het land weer een beetje kon afdrogen. Gisteravond is Lars-Erik weer begonnen met maaien en vandaag kunnen de eerste balen dan weer gemaakt worden. Een erg dikke snede is er niet. We hebben hier een behoorlijk warm en droog voorjaar gehad. Hierdoor heeft het gras onvoldoende water gekregen, waardoor ook de mest zijn werk niet goed heeft kunnen doen. Omdat Rörymyra Gård ecologisch is wordt er verder geen kunstmest gebruikt. Ondanks de niet heel erg dikke snede wordt er nu toch gemaaid omdat het gras anders te oud wordt en te veel stengel gaat bevatten. Daarnaast zorgt langer wachten ervoor dat het seizoen (bij eventuele drie snedes) te snel voorbij is.
De hakwagen nakijken voor start
Zuur vervangen
Abonneren op:
Posts (Atom)