Zout strooien in mei, persoonsnummer, kosläpp, balen maken, inkuilen en nog veel meer!

We zijn al weer ruim een maand verder na de laatste blog. Sorry sorry. Maar ons internet werkt nog steeds erg slecht. Gelukkig werkt het internet nu eventjes en kan ik hopelijk mijn blog plaatsen vandaag.

Zoals de titel al doet vermoeden hebben we al weer veel mee gemaakt deze maand. Om te beginnen kan ik melden dat we onze persoonsnummers hebben! Dit maakt het leven in Zweden toch echt wel wat makkelijker. We hebben nu allebei een telefoonabbonement, konden de auto op onze naam zetten, konden internet aanvragen (die we dus nog steeds niet hebben), konden een bankrekening openen en een tweede autotje kopen. Achteraf bleken we het verkeerd aangepakt te hebben. Na aankomst hadden we binnen zeven dagen naar Skatteverket (belastingdienst) moeten gaan om ons te melden. Migrationsverket (de immigratiedienst) had binnen drie maand moeten gebeuren. Wij dachten dat we eerst goedkeuring nodig hadden van migrationsverket en dan pas naar Skatteverket konden gaan. Maar gelukkig is het allemaal goed gekomen. Timo heeft van migrationsverket ook verblijfsrecht gekregen, ik helaas nog niet. Ik heb ondertussen geprobeerd mijzelf aan te melden als Timo zijn sambo. Het moet namelijk ook mogelijk wezen dat ik mij aanmeld als van plan zijn te gaan samenwonen in Zweden. Hopelijk accepteren ze me dan als Timo zijn Sambo en krijg ik ook verblijfsrecht. Volgens Skatteverket zou dit geen probleem moeten opleveren, dus op hoop van zegen dan maar!

Nu over de andere dingen in de titel. Laten we beginnen met; Zout strooien in mei. Ja je leest het goed, zout strooien in mei. Wij dachten eerst ook van huh?! Het gaat nu toch niet meer vriezen?  Maar het bleek toch om een andere reden gestrooid te worden dan voor gladde wegen. Zout strooien in de winter kennen ze hier alleen op de hoofdwegen. Alle overige wegen worden geschoven en bestrooid met zand/ grind. In het voorjaar wordt echter zout gestrooid. Veel wegen hier bestaan uit grindwegen. Grindwegen kunnen nogal stuiven wanneer er met de auto en landbouwmachines overheen gereden wordt. Wanneer je dan lekker in je tuintje zit, of je was buiten hebt hangen vlak naast de weg, wordt je daar niet heel blij van. Als oplossing daarvoor strooien ze dus zout. Hoe het precies werkt weten we niet. Maar door de reactie met zout blijft de weg een soort van nat waardoor het niet meer stuift. Dit zout strooien wordt bekostigd door de bewoners zelf. Alle bewoners aan bijvoorbeeld Rörmyra (waar de boerderij staat) betalen een bijdrage aan de gezamenlijke pot waar onderhoud aan de weg en het zout strooien van betaald wordt. Ook gaan ze eens in de zoveel tijd met de heel straat het onderhoud verrichten. Duikers nakijken, afval weghalen. Struiken kortwieken en dergelijke. In mijn ogen een best handig systeem.

Een weg zonder zout

Een weg met zout 

Met pinksteren zijn de koeien naar buiten gegaan en hadden we dus kosläpp (zo wordt het koeien naar buiten doen genoemd in Zweden) aan Rörmyra. Een week eerder zijn we ook wezen kijken bij kosläpp op Svista gård, een boerderij vlakbij. Hier werd een officiële kosläpp gehouden, georganiseerd door Arla. Omdat we gehoord hadden dat hier altijd erg veel mensen op af komen, wilden wij ook een kijkje nemen. Nou die mensen waren er hoor! Älva moet sindsdien wanneer ze een koe tegen komt laten horen dat ze er is en begint erg waaks te blaffen. Zo lang ze op afstand is durft ze. Wanneer we haar meeneem naar de voergang weet ze niet hoe snel ze weer naar buiten moet komen haha. Wat dat betreft een beetje een held op sokken dus.

Een heleboel publiek

En daar zijn de koeien!  

Älva moest nog even van zich laten horen 

Altijd goed een beetje aandacht 

De koeien lopen in een stuk land dat is omheind met draad waar stroom op staat. Dit draad moet elk jaar geplaatst worden in het voorjaar en weg gehaald in de het najaar. Dit om te voorkomen dat wilde dieren zichzelf vastlopen in het draad. In het eerste perceel waar de koeien liepen zorgde het plaatsen van draad voor een klein probleempje. De koeien moesten namelijk over een pad lopen waar ook de neef van Lars-Erik langs moest rijden om bij zijn huisje te komen. Als oplossing had Lars-Erik een soort wildrooster gezien en bedacht dat dit wildrooster zelf ook te maken is. Timo en Lars-Erik hebben het dus proberen te maken en tot nu toe lijkt het te werken.

De droge koeien, pinken, en kalveren lopen allemaal in stukken bete weides. Dit zijn stukken grond waar met machines niet te komen is. Het vee kan deze stukken kaal eten. Deze stukken zijn veelal omheind zonder stroom. Met name voor de oudere dieren wordt dit niet als noodzakelijke gezien. Deze dieren kennen draad en breken niet snel uit. Voor de wilde dieren is het veiliger om geen stroom op het draad te zetten. De jongste dieren krijgen wel stoom op het draad zodat ze kunnen wennen aan stroom.

Klaar maken van de omheining

Eventjes genieten van het lekkere zonnetje

En dan mogen ook op Rörmyra de koeien naar buiten

Eind mei zijn de laatste percelen gezaaid dus deze werkzaamheden zijn ondertussen afgerond. Logische vervolg hierop was natuurlijk het starten met het afmaaien van het gras. Begin juni zijn ze begonnen met de eerste percelen afmaaien en in baal zetten. Dit waren percelen die verder van de boerderij gelegen lagen. Vervolgens zijn ze vorige week begonnen met het inkuilen van de percelen dichter bij de boerderij. Deze percelen werden ingekuild met de "nieuwe" JF hakwagen die Lars-Erik dit voorjaar gekocht heeft als vervanger van zijn verkochte taarup opraapwagen. De balen werden gemaakt zonder zuur. In de balen pers zitten te veel lagers en rollen die beschadigd kunnen raken bij gebruik van zuur en daarom wordt ervoor gekozen hierbij geen zuur te gebruiken. Bij het inkuilen werd echter wel gebruik gemaakt van zuur.
Gras drogen gebeurd hier amper. In principe worden de percelen op dezelfde dag van maaien (of wanneer het veel is de volgende dag) nog in baal gezet of ingekuild. Op de foto's is dit ook goed te zien. Hier kunnen jullie zien dat Lars-Erik aan het maaien is terwijl Timo de eerste zwillen alweer ophaalt met de hakwagen. In totaal is één sleufsilo vol gereden. De tweede silo wordt vol gereden met de tweede snede. Timo heeft aan Lars-Erik gevraagd hoeveel ha er nu in totaal nog moet worden gemaaid en in baal geplaatst. Lars-Erik wist het niet precies maar dacht dat er nog wel ongeveer 450 balen gemaakt zouden moeten worden. Nadat er donderdag en vrijdag veel regen is gevallen hebben ze dit weekend even rustig aan gedaan zodat het land weer een beetje kon afdrogen. Gisteravond is Lars-Erik weer begonnen met maaien en vandaag kunnen de eerste balen dan weer gemaakt worden. Een erg dikke snede is er niet. We hebben hier een behoorlijk warm en droog voorjaar gehad. Hierdoor heeft het gras onvoldoende water gekregen, waardoor ook de mest zijn werk niet goed heeft kunnen doen. Omdat Rörymyra Gård ecologisch is wordt er verder geen kunstmest gebruikt. Ondanks de niet heel erg dikke snede wordt er nu toch gemaaid omdat het gras anders te oud wordt en te veel stengel gaat bevatten. Daarnaast zorgt langer wachten ervoor dat het seizoen (bij eventuele drie snedes) te snel voorbij is.

De hakwagen nakijken voor start

 

 

Zuur vervangen

Ondertussen naderen we ook de langste dag. Aanstaande vrijdag is het midzomer. Dit gaan wij vieren in Åkerlänna. Hierover volgt later meer. Ik wilde jullie nog even laten zien hoe lang het licht is 's avonds. Onderstaande foto's zijn iets voor 23.00 uur gemaakt. Hierna wordt het nog iets donkerder, meer naar schemering toe. Echt donker kunnen we het echter niet meer noemen.