Integratie

Ondertussen zijn we 1 mei gepasseerd wat betekend dat we al weer een maand in Zweden verblijven. Verblijven wel te verstaan want officieel hebben we nog steeds geen verblijfsrecht en persoonsnummer mogen ontvangen. Helaas werkt hier in Zweden alles wat langzamer. Wat er in resulteert dat de immigratiedienst nog steeds geen antwoord heeft gestuurd met daarin een (eventueel) verblijfsrecht voor ons in Zweden. Pas wanneer we dit bericht hebben ontvangen, kunnen we naar de belastingdienst om een persoonsnummer aan te vragen. Dus iedereen snapt nu natuurlijk wel dat we iedere dag vol goede hoop in de brievenbus staren en hopelijk een bericht van Migrationsverket aantreffen! Het persoonsnummer is in Zweden best wel belangrijk. Zonder persoonsnummer kunnen we eigenlijk vrij weinig regelen. Internetten doen we nu op het draadloze netwerk van de buurman. Geen perfecte verbinding, omdat we net op het randje van het bereik zitten. Telefoonabonnementen regelen is ook niet mogelijk zonder persoonsnummer eveneens als tv abonnement of elk ander denkbaar abonnement.  Jenny is ondertussen gestart met voetbal. Trainen kan ze wel, maar wedstrijden zijn niet mogelijk omdat ze zonder persoonsnummer niet aangemeld kan worden. Auto kopen is niet mogelijk, want deze kan niet aangemeld worden bij de belasting, verzekering en ga zo maar verder. Wij zullen dus erg blij worden als we straks eindelijk bericht krijgen met toestemming om in Zweden te mogen wonen en werken. Vandaag gaat Timo waarschijnlijk samen met Lars-Erik naar Migrationsverket om te kijken waarom we nog steeds geen bericht hebben. Met een beetje geluk hebben een paar duidelijke Zweedse woorden wel invloed op het werk tempo van een dergelijke overheidsinstantie!

Net als in Nederland is het hier heel lekker weer geweest de afgelopen week. Het is ongeveer rond de 20 graden. Wat warmer aanvoelt dan 20 graden in Nederland. Voor de genen die zelf in Zweden zijn geweest kunnen dit waarschijnlijk beamen. De korte broeken zijn in elk geval weer uit de kast gehaald.
Nu het warmer is, zien we alles in rap tempo van bruin in groen veranderen. Bruin wel te verstaan ja, want na een winter met sneeuw, sneeuw, sneeuw en sneeuw is alles wat onder de sneeuw vandaan komt bruin en dood. Het gras is ondertussen weer mooi groen en het zal niet lang meer duren voor de koeien van Lars-Erik en Carina weer naar buiten mogen. De bomen volgen het gras nu snel en we zien ze elke dag een stukje groener worden. Door het mooie weer is al het landwerk in Zweden ook op gang gekomen. Afgelopen week heeft Timo de geploegde percelen (geploegd de winter ingegaan) mogen cultiveren en zaaien. Het cultiveren heeft in totaal drie a vier keer mogen plaats vinden voordat de grond vlak genoeg was om te kunnen starten met zaaien. Hierdoor wordt er op een perceel heel wat liters meer brandstof verbruikt ten opzichte van zandgrond (hier bestaat de grond vooral uit klei). Na het zaaien moet de grond nog weer gerold worden om te zorgen dat stenen (rapen heeft hier weinig zin) weer terug de grond in gedrukt worden, zodat er tijdens het dorsen geen stenen in de machine terecht komen.

 




















Omdat Timo de afgelopen weken vlak bij huis aan het werk was konden we tussen de middag gezellig samen broodjes met koffie eten op het land. Vlak bij huis is in dit geval wel ongeveer 5 km. Zoals jullie merken beginnen we al aardig aan de Zweedse afstanden te wennen en valt dit inderdaad onder vlak bij huis. 

Zoals jullie kunnen zien op bovenstaande foto's hebben we een nieuw huisgenootje. Ons nieuwe huisgenootje heet Älva (spreek uit; Elwa) en is een kruising tussen een Jämthund en een Finse Lappenhond. Echt Scandinavische rassen, vandaar een echt Zweedse naam! Älva is bijna 3 maand oud nu. Een Jämthund is een ras wat wordt gebruikt voor de jacht. Trekjes hiervan zien we tijdens het spelen al terug. Hier zal ik later een meer van vertellen. 

Ondertussen zijn we een beetje meer geïntegreerd. We kunnen nu Zweedse tv kijken (hier in Zweden bestaat nog een antenne dus met de juiste kabels hebben we eindelijk weer tv) waardoor we makkelijker woorden en zinnen leren. Hebben onze eerste Zweedse feestjes mee gemaakt en we hebben elanden gezien! Van de elanden hebben we helaas geen bewijs. Het was één van de weinige keren dat we de camera niet bij ons hadden. Maar zodra we ze wel een keer op de foto hebben zal de foto zeker geplaatst worden op deze blog. Timo heeft enkele weken geleden als eerst van ons twee elanden gezien. Deze leven vlak bij ons huis. Wanneer we hier over de weilanden lopen of in het bos komen we ook overal elanden keutels tegen. Ik moest dan ook vaak horen van Timo dat ik minder geïntegreerd was als hem haha. Gelukkig kan ook ik zeggen dat ik een beetje meer geïntegreerd ben. Bij het ophalen van Älva stond er één vlak aan de weg. Mijn eerste gedachte was oh dat is geen echte. Hij stond heel stil en was super groot. Echter toen we even later weer langs reden, stond hij in een andere houding. Het was dus toch wel een levensechte eland. Een eindje verderop kwamen we er weer één tegen. Deze stond lekker van de wilgen te eten. 

De afgelopen week hebben we op de paarden en hond van buurman Måns gepast die op vakantie naar Spanje was. 

Bij het uitlaten van Felix gaan we natuurlijk een eind de weilanden en akkers op. Zodat de hond lekker kan rennen en spelen. Op zulke momenten kun je dan dit soort taferelen tegenkomen; 

Dit was een erg grote koppel die dus vlak achter ons huis lekker aan het genieten was van het zonnetje. We zagen ze al eerder. De koppel valt namelijk op omdat er een albino tussen loopt. 

Dit was het weer voor deze keer. Volgende keer voor de nieuwsgierigen onder de lezers een paar foto's van de binnenkant van het huis. Hejdå!